У менскім дзяржаўным Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва стартаваў незвычайны праект «Рэтраспектыва» яшчэ менш трывіяльнай арт-групы «Беларускі клімат». Яе чальцы сцвярджаюць, што «Беларускі клімат» дзейнічаў ужо з 1987 году, а цяпер яны проста вяртаюцца.

Названыя тры зь дзесяці сёлетніх удзельнікаў фэстывалю «Басовішча». Таксама арганізатары абвясьцілі аб пачатку конкурсу маладых гуртоў, якія будуць змагацца за права выступіць на фэстывалі.

У «Рэактары» ўсё ж такі адбылася чарговая цырымонія «Рок-каранацыі». Галоўная музычная рок-падзея хутчэй нагадвала звычайны канцэрт, чым цырымонію са звыклымі для такой справы атрыбутамі. Зрэшты, такі фармат быў абвешчаны арганізатарамі загадзя. Казаць пра адсутнасьць інтрыгі было б няслушным. Цікава ж зірнуць на N.R.M. без Вольскага, даведацца, які калектыў стаў лепшым за апошнія 15 гадоў і, нарэшце, які альбом у сваёй калекцыі варта ўзяць у рамачку і павесіць на сьценку.

Апошнім часам праз масмэдыі, уласныя ўражаньні ды ўсё тое, што генэруе галоўны рухавік навакольнай рэчаіснасьці, усё болей пераконваюся ў думцы, што сучасны сьвет зараз знаходзіцца на мяжы. Магчыма, апошняй сваёй мяжы. Можна ўпэўнена сьцьвярджаць, што «мир сошёл с ума», аднак верагодны і іншы варыянт, калі ўсё будзе лепей, сьвятлей і прынцыпова інакш. Куды качнецца ківач — пакажа час, а пакуль канстатуем факт: мы ўсе дайшлі «да ручкі». І нават «лёгкія», забаўляльныя мерапрыемствы гэта даказваюць. Вельмі паказальным у гэтым пляне быў другі беларуска-ўкраінскі «Бульфэст», што адбыўся ў Менску 29 кастрычніка.

«Рок па вакацыях» (галоўнае, ня блытаць з «Рок-каранацыяй») — справа памерлая і адроджаная, таму можа і занадта традыцыйная. І фішка тут каб не ўразіць ці зьдзівіць, а паказаць, з чым беларуская музыка, яе частка, што жыве па-за апекай дзяржавы, уваходзіць у новы сэзон. Ну, і заадно добрая магчымасьць паслухаць якасную рок-музыку.

Свайго новага ўдзельніка Drum Ecstasy прадставілі 3 верасьня на фэстывалі «Можна!» у межах «Аксамітнага сэзону». Гэта быў першы публічны выступ Зьмітра Харытановіча — аднаго зь лепшых беларускіх бубначоў — у складзе Drum Ecstasy.

Выдатная пляцоўка ў 20 км ад Менску амаль без міліцыі і з адэкватнай аховай, насычаны лайн-ап зь цікавых беларускіх ды замежных гуртоў, дзьве ночы, некалькі сцэнаў і зонаў для адпачынку, бары і намётавы гарадок — такім мроіўся арганізатарам ды наведнікам першы міжнародны музычны фэстываль «Аксамітны сэзон». Міліцыі сапраўды было толькі адзін ці два патрулі, і ахова бала амаль незаўважная — падавалася, галоўная загана беларускіх фэстаў тут вырашаная на выдатна. Аднак у першы дзень другая сцэна так і не запрацавала, ежа не даехала, а ноч, холад і дождж напужалі патэнцыйных гледачоў. Падзея нагадвала хутчэй нясьпешны саўндчэк да міжнароднага фэстывалю.

У менскім клюбе «Рэактар» 9 красавіка ўкраінцы «… и Друг Мой Грузовик» з прэзэнтацыяй альбому «Живот», а таксама менчукі «Drum Ecstasy» з прэзэнтацыяй альбому «Слухаць гучна».

Творчае аб’яданьне «Дзеці Сонца» правяло 7-гадзінны фэст пазытыўнай музыкі «Солнцестояние» ў менскім «Рэактары». Пазытыў стваралі міжнароднымі сіламі, а са сцэны ў залю сыпаліся грошы. Як зьмясьціліся на адной сцэне 13 гуртоў зь Беларусі і ня толькі — у рэпартажы і фотаздымках Generation.bY.

Працягам экспэрымэнту з рэінкарнацыяй даўняга фэсту «Рок па вакацыях» адбылася чарговая спроба зачыніць багаты на падзеі беларускі фэставы сэзон 2009. Даверылі гэту ганаровую справу абаронцам беларускага пралетарыяту і прапагандыстам правільнай сэксуальнай арыентацыі «Ляпісу Трубяцкому» ў сааўтарстве зь клясычна адрыўнымі «Крамай» і «Нэйра Дзюбелем».