Ян Бусел шмат гадоў асацыяваўся з клюбам Графіці. Напачатку як арт-дырэктар, а пазьней і як адзін з уладальнікаў клюбу ён наладзіў бязьмежную колькасьць канцэртаў і вечарынаў. Але раптам год таму Ян сышоў з Графіці ў працяглы творчы адпачынак, каб спыніцца, азірнуцца і задумаць нешта зусім новае. Ян Бусел — новы герой сэрыі размоваў Generation.by «Кім я стану, калі вырасту» — распавядае пра сяброў, суседзяў і сьвет вакол, які глядзіць на цябе як на няўдачніка.

З красавіка паб-клюб «Графіці» пяройдзе ў катэгорыю клюбаў без цыгарэтнага дыму. Ініцыятыву, якая зьяўляецца ўласнай і не зьвязаная зь нейкімі дзяржаўнымі забаронамі, публіка сустрэла станоўча.

У пятніцу 13-га легендарны калісьці клюб, а зараз – культавая закусачная Графіці адзначае свой восьмы Дзень народзінаў. Як заўсёды – цёплая атмасфэра, вузкае кола сяброў... Ды і дзе таму колу быць шырокім? Часам думаеш, як усе гэтыя людзі тут зьмясьціліся? У гутарцы з колішнім і цяперашнім арт-дырэктарамі Пашам Кашырыным і Янкам Буслом, якія разам ладзяць сьвяткаваньне, вы даведаецеся пра ўсе сюрпрызы пятніцы і што для іх значыць «Графіці».

“…Усё гэта пачалося тады, калі сьвет стаў цесным, нібыта пакойчык, для магутнага гука двух музычных лягераў: Ібіцы ды Вудстока – ды-джэяў і музыкаў. Менавіта тады фальш-нотай і скрыпаньнем саскочыўшай грамафонай іголкі прагучала пытаньне: хто лепш, музыкі ці ды-джэі? Жывы гук ці электронная музыка?”