Адзіная сьвіньня, якая жыве ў Аўганістане, была зьмешчаная ў карантын з-за боязі сьвінога грыпу. Цяпер суседзі парсючка — алені і казлы — бавяць сьпякотныя травеньскія гадзіны ў адзіноце.

Сьмяротнае пакараньне пагражае 23-гадоваму аўганскаму журналісту за тое, што ён пампаваў зь Сеціва матэрыялы аб ролі жанчыны ў ісламскім грамадзтве. Рашэньне суда яшчэ можна абскардзіць.

Як атрымлівалі адукацыю студэнты Аўганістана за талібскім часам (1996-2001гг) і асаблівасьці жыцьця ў Кабуле – у другой частцы матэрыяла Аляксея Eolonirа, якому давялося пажыць у гэтай неспакойнай краіне.

Студэнты Герацкага ўнівэрсытэта ладзяць бестэрміновую галадоўку з патрабаваньнем павышэньня стыпэндыяў і паляпшэньня ўмоваў пражываньня ў інтэрнаце.

«Яны выкінулі суседку з другога паверху. У іх былі нейкія дручкі, пераробленыя з цаглянае арматуры. Калі маю суседку давалаклі да выхаду, яна была ўжо мёртвай». Вучаніц не чапалі, але амаль насьмерць зьбівалі бацьку, дочкі якога вучыліся ў такой падпольнай школе. Маўляў, парушэнец сьвятых запаветаў Карану. Але школы ўсё адно працягвалі дзейнічаць. Фаціма згадала, што на 2001 год у Кабуле такім чынам навучалася да 10 000 дзеўчын.

Афганскія студэнты-мэдыкі вымушаныя самастойна знаходзіць матэрыял для вывучэньня анатоміі на могілках. Большасьць зь іх, як стала вядома з ананімнай крыніцы ў Кабульскім унівэрсытэце, выкопваюць шкілеты і іншыя анатамічныя прэпараты з пахаваньняў ахвяраў грамадзянскай вайны ў Афганістане.