Па выніку выйдзе дакумэнтальны фільм пра лёсы людзей, прымусова вывезеных зь Беларусі ў час Другой Сусьветнай вайны. Маладыя навукоўцы з Польшчы і Беларусі заклікаюць дасылаць гісторыі з жыцьця, успаміны сьведкаў.

3-га ліпеня пад Менскам, у закінутым дзіцячым лягеры ў Крыжоўцы, пройдзе пікнік пад назовам «Вайна і Мір». У праграме: гульні ад страйкболу да папяровых самалёцікаў, жывая музыка на ўсю ноч ад рэгі да гангста-джазу. Як дабрацца і што браць з сабой?

Прадстаўнікі ініцыятывы «Жаўнеры гінуць — мы сьвяткуем» заклікае ўсіх неабыякавых людзей прыходзіць да помніка невядомаму жаўнеру і расьпіваць там шампанскае, як толькі стане вядома пра чарговую сьмерць нямецкага жаўнера ў Аўганістане.

Нават калі вы ня любіце наведваць мясьціны, зьвязаныя з войнамі, Быстрыца мусіць выклікаць інтарэс толькі з-за колькасьці мэмарыялаў, і, адпаведна, салдацкіх костак, пакінутых тут. Едзем у Быстрыцу на бераг Віліі, дзе крывічы калісьці ўзьвялі «паравоз», у лесе жыў цмок, а ў сярэднявеччы праслаўлялі хрысьціянскага бога загадкавыя манахі-аўгустынцы.

ДАКі (доўгачасовыя агнявыя кропкі) можна знайсьці па ўсёй краіне. Яны стаяць на беларуска-польскай мяжы 30-х гадоў, па абодвух баках. У адных ішлі баявыя дзеяньні, а ў іншых – не. Пабачыць на ўласныя вочы сумныя помнікі вайсковых дзеяньняў – з такой мэтай мы выправіліся ў вандроўку.