Чалавек у спэцвопратцы вымае зь вялікіх кішэняў пласкагубцы і лёгка выгінае жалезны цьвік. Старыя, ня раз фарбаваныя дзьверы адчыняюцца і перад намі паўстае пакой XIX стагодзьдзя. На закіданай сьмецьцем падлозе ляжаць аскепкі двухсотгадовай кафлі. На ёй жа валяюцца раскіданыя прапагандысцкія газэты савецкіх часоў, партрэты генсекаў і бугальтарскія рахункі: шмацьцё былой велічы і духоўнай галечы савецкай імпэрыі.

Працягваем «ПраДарожжа». Колішняя сядзіба графа Ўмястоўскага як пэрл, які згубілі на беларускім беразе ракі Гаўі. Можна сьцьвярджаць, што калі б такі пэрл згубілі на літоўскім беразе, то каштоўны камень даўна знайшоў бы сваю аправу, як сталася з Нарвілішскім замкам, што знаходзіцца ў кілямэтрах пяці ад гэтых мясьцін і прымае знакаміты Be2gether.