Па мясьцінах баявога Славы

Цяжка назваць Менск горадам з разьвітай інфраструктурай грамадзкага харчаваньня і адпачынку. Але штогод тут зьяўляюцца і зьнікаюць шматлікія бары, рэстараны, клюбы. Большасьць зь іх накіраваная на даволі заможную аўдыторыю, здольную плаціць за дарагія стравы і напоі.

Тым ня менш, у Менску застаюцца сапраўдныя артэфакты мінулага — бутэрбродныя, закусачныя, старыя савецкія буфэты. Тут можна нядорага выпіць піва ці чагосьці мацней, пазнаёміцца са спэцыфічнай аўдыторыяй такіх установаў і не выпендрывацца наконт смаку Гінэсу ці якасьці аленіны пад вінным соўсам. У такіх месцах перад вамі ня будуць дэфіляваць ветлівыя даўганогія афіцыянткі, а грузныя жанчыны за барнай стойкай могуць адборна нахаміць.

У маім уласным сьпісе такіх мясьцінаў ня так і шмат, а частка зь іх ужо зьнікла, але я з радасьцю правяду вас па некаторых зь іх.

Піўны бар «Аліварыя» (вул. Багдановіча, 39). Фота Slaver.

Пачнем, відаць, з вуліцы Багдановіча, з заводу «Аліварыя», дзе нараджаецца цудоўны пеністы напой. Культавы ў свой час піўны бар «Аліварыя» зараз звычайная піўнуха, дзе тусуецца «стрёмны» народзец з ваколіцаў. Але, час ад часу, туды можна завітаць — старыя сталы, якія пахнуць півам і рыбай, драўляныя вялікія лавы і, насамрэч, сьвежае піва. «Бровар» па 1950 і «Залатое» па 3560 за паўлітра. Бар працуе ў будныя дні з 13:30 да 22:00, а па выходных — з 8:00 да 22:00 зь перапынкам на паўгадзіны з 15:00 да 15:30. Там жа на рагу Багдановіча і Кісялёва зь іншага боку знаходзіцца яшчэ адна завадзкая ўстанова — рэстаран «Бровар», але гэта ўжо ня наш фармат :)

Бутэрбродная на вул. Пуліхава, 3. Фота Slaver.

Цяпер мы можам накіравацца, напрыклад, на вуліцу Пуліхава. У будынку нумар 3 месьціцца даволі вялікі ўнівэрсам, але і ён нам нецікавы. Зьлева ад яго знаходзіцца бутэрбродная (належыць прадпрыемству з цудоўнай назвай «Доверие-94»). У гэтым душным закутку 5 на 5 мэтраў вы можаце выпіць піва «Крыніца» за 1710 з 9 раніцы і да 22 вечара.

Бар «5 хвілін» (вул. Сьвярдлова, 24). Фота Slaver.

Далей можна накіравацца ў бок вакзалу. На Сьвярдлова і Кірава месьціцца шэраг маленькіх бараў з даволі добрым півам. Напрыклад, на Кірава, 6 можна знайсьці рэдкае для Менску маладэчанскае піва «Петрович». Праўда, апошняя спроба атрымаць ад яго асалоду скончылася правальна: яно было занадта сьвежым — не пасьпела дасягнуць стану піва. На Сьвярдлова, 24 можна завітаць на «5 хвілін» і папіць недарагога «Рэчыцкага».

«Мядуху» (вул. Кірава, 17). Фота Slaver.

Пасьля мы пойдзем на праспэкт Незалежнасьці ад Скарыны. За адно па шляху паглядзім на «Мядуху», якая было раней утульным студэнцкім месцам, а цяпер пераўтварылася ў звычайны патасны рэстаранчык.

Кавярня на «Ўзвышшы» (пр. Незалежнасьці, 16). Фота Slaver.

На праспэкце зойдзем у кавярню на «Ўзвышшы», што насупраць вядомага будынку з калёнамі. У апошні час там толькі бутэлечнае піва, затое даволі вялікі выбар віна-гарэлачных напояў (у тым ліку «беларускі» віскі ад «Крышталю») і гарачых недарагіх страваў для закускі. Асноўны кантынгент кавярні — супрацоўнікі ўсё таго ж будынку з калёнамі, выкладчыкі і студэнты навучальных установаў, якія знаходзяцца непадалёк, а таксама сталыя наведвальнікі сквэру «на Фэліксе», дзе ўвосень ужо холадна. Адпачываць тут можна з 8 да 22 гадзінаў.

«Чабурэчная» (вул. Валадарскага, 9). Фота Slaver.

Калі далей прайсьці па праспэкце і збочыць на вуліцу Валадарскага, мы ўбачым знакамітую «Чабурэчную», якая знаходзіцца ў будынку, дзе была абвешчаная Трэцяя ўстаўная грамата Беларускай народнай рэспублікі. Тыя, хто яшчэ памятае дату яе абвяшчэньня, абавязкова наведвае «Чабурэчную» кожныя ўгодкі, каб падняць келіх піва і зьесьці пару фірмовых чабурэкаў. У асартымэнце шмат бутэлечнага піва, а таксама «Kaltenberg» па 3980. Паспрабаваць адчуць пах беларускай гісторыі можна штодзённа з 10 да 23 гадзінаў :)

Былы ўнівэрсам, будучая крама Adidas (вул. Гарадзкі Вал, 10). Фота Slaver.

Яшчэ нядаўна пасьля «Чабурэчнай» заўсёды можна было завітаць у маленькі барчык ва ўнівэрсаме на рагу Гарадзкога валу і Інтэрнацыянальнай насупраць сквэру імя Адама Міцкевіча, ці прайсьці яшчэ далей да міні-бару «Хвілінка» з кідкай і запамінальнай шыльдай «Халоднае піва». Цяпер у першым месцы будзе крама Adidas, а другое ўжо больш за паўгады не падае прыкметаў жыцьця. Але побач ёсьць кулінарыя, дзе прадаецца піва, якое можна заесьці сьвежымі галубцамі ці салацікам.

Былы міні-бар «Хвілінка» (вул. Інтэрнацыянальная, 13). Фота Slaver.

Калі ў вас засталіся яшчэ сілы, то скончыць такі насычаны трып можна ля станцыі мэтро «Пушкінская». Адразу на рагу дома па Прытыцкага, 32 ёсьць кавярня «Спатканьне», вядомая яшчэ як проста «СПТК». Пасьля яе, насамрэч, галоўнае не спатыкнуцца! Унутры алдовая атмасфэра з стойкамі ўздоўж сьценак і з шыльдамі, якія перажылі, гледзячы па ўсім, «сухі закон» Андропава, «перабудову» Гарбачова і «разброд нацыяналізму» пачатку 90-ых. У мэню... хаця, якое там мэню! Піва няма — толькі моцныя напоі. Раз-два-тры — і лепш ісьці дадому. Працуе з 11 да 22 гадзінаў (у нядзелю да 19).

Кавярня «Спатканьне» (вул. Прытыцкага, 32). Фота Slaver.

Гэта толькі некалькі цікавых месцаў, дзе пашчасьціла мне папіваць пабываць. У Менску яшчэ засталося шмат некранутых капіталізмам месцаў. Але гэтыя помнікі цікавай мінуўшчыны зьнікаюць. Так што не губляйце час — завітайце ў якую-небудзь чарачную на раёне. Будзеце потым унукам распавядаць, як вас там абмацярыла прадаўшчыца, а мясцовыя заўсёднікі далі ў лыч. Прыемнага і асьцярожнага спажываньня! :)

Усе кошты пазначаныя на дзень публікацыі

ПРА АЎТАРА

Slaver / Вячаслаў Радзівонаў

Жыве ў Менску, працуе ў сфэры сайтабудаўніцтва. Вядзе некалькі блогаў: пра інтэрнэт, вэб-распрацоўкі і асабістыя цікаўнасьці як спорт ці палітыка на Slaver.info, пра музыку — Ultra-Music, а таксама блог у LiveJournal. Актыўны ўдзельнік канфэрэнцыяў фармату Barcamp.