У немцаў ёсьць выраз: «Любы аўтамабіль калі-небудзь стане Опелем». Але мы на «асобы» пераходзіць ня будзем, а падкрэсьлім з гэтага выраза хіба тое, што любая рэч калі-небудзь губляе свой першапачатковы глянец. Тое самае рана ці позна адбывалася і з нашымі мабільнымі тэлефонамі. Якім бы прыгожым ён ня быў, фарба сьцярэцца, корпус пакрыецца мноствам драпінаў і сколаў ад нечаканых падзеньняў.

Што рабіць? Большасьць, кіруючыся прымітыўнымі інстынктамі грамадзтва спажываньня, купляе новы. Ёсьць невялікая частка людзей, якія пакладуць тэлефон на паліцу. Пры гэтым адныя робяць гэта са словамі «я ж купіў (-ла) яго за 400 даляраў! Я ня буду прадаваць яго за 70!», не разумеючы каштоўнасьці ня толькі матэрыяльных рэчаў. А іншыя зробяць тое ж, але толькі для таго, каб ужо праз 3–5 гадоў іх тэлефон стаў сапраўднай легендай мабільнай індустрыі. Тры шляхі, але ёсьць і чацьвёрты, пра які ў нас узгадваюць рэдка — мобінг.