Літаратурная прэмія "Залаты апостраф" (фота)

18 траўня па менскай вуліцы Фрунзэ 5 у 18.30 гучала прэлюдыя Штраўса. Гэта распачыналася ІІІ цырымонія ўручэньня літаратурнай прэміі "Залаты апостраф" за 2005 год, заснаванай рэдакцыяй часопісу "Дзеяслоў". Дэбютам году прызнаная гарадзенская студэнтка Ганна Аўчыньнікава.

Заля Дому літаратараў была няпоўнай і здавалася, што ўсё адбываецца у хатніх абставінах у коле сяброў. Як патлумачылі арганізатары імпрэзы, дазвол на яе правядзеньне ўлады далі толькі ў панядзелак, тым самым пазбавіўшы магчымасьці добрай рэклямы. 

Галоўны рэдактар часопісу "Дзеяслоў", аўтары якога і становяцца намінантамі прэміі, Барыс Пятровіч урачыста распачаў сустрэчу, зазначыўшы, што нягледзячы на штучныя перашкоды, якія чыняцца часопісу - "Дзеяслоў" існуе і разьвіваецца. Колькасьць падпісчыкаў за мінулы год значна павялічылася і перавысіла дзяржаўныя літаратурныя часопісы нават разам узятыя.

Традыцыйна прэмія ўручаецца ў трох намінацыях - "Паэзія", "Проза" і "Дэбют". Пасьля вітальнага слова Ніла Гілевіча Барыс Пятровіч пачаў разрываць запаветныя капэрты, у якіх і знаходзіліся імёны шчасьлівых уладальнікаў прэміі.

Ляўрэатам у намінацыі "Паэзія" стаў 25-гадовы менскі паэт Віктар Сьлінко. Славу яму прынесла паэма "Жбан і вада". На сцэну падняўся таксама й адзін з намінантаў у гэтай катэгорыі Павал Зьмітрук, які прачытаў некалькі сваіх вершаў. 

У намінацыі "Проза" перамог ужо добра вядомы паэт і празаік Леанід Дранько-Майсюк. "Я вельмі зьдзіўлены сваёй перамозе. Я яе не чакаў. А вось падпісны нумар часопіса "Дзеяслоў" я памятаю вельмі добра", - жартаваў ён.

Самым маладым ляўрэатам у намінацыі "Дэбют" стала студэнтка філялягічнага факультэта Гарадзенскага дзяржаўнага ўнівэрсытэта імя Янкі Купалы Ганна Аўчыньнікава (паэзія).

Ганна: "У "Дзеяслове" - гэта не першая мая публікацыя, раней я друкавала свае вершы ў мясцовай газэце "Аркуш". У мінулым годзе да нас прыязджалі літаратары і прэзэнтавалі часопіс. Я вырашыла паспрабаваць. У мяне ўсё атрымалася."

На пытаньне "У чым сакрэт тваіх вершаў?" яна адказала: "Пісаць трэба толькі тады, калі ня можаш не пісаць".