Вольскі падагрэў Вільню перад «Ляпісам Трубяцкім»
Камерны канцэрт Лявона Вольскага і Паўла Аракеляна 16 кастрычніка ў Вільні стаў нечым падобным да прэлюдыі перад хуткім вялікім выступам «Ляпісаў» у літоўскай сталіцы.
«Гэта мой любімы з беларускіх. Ён і яшчэ Бі-2»,
— высокі худы хлопец, верагодна студэнт, ківае ў бок вакна віленскай рэстарацыі «Ужёпіё кавіне», дзе ва ўшчэнт забітай залі два мужчыны: высокі барадач з саксафонам і ніжэйшы фарбаваны бландзін з гітарай — спяваюць вядомыя некаторым прысутным з дзяцінства песні. Студэнт з сябрам туляцца на вуліцы, бо, падобна, месца ім на бясплатным канцэрце не знайшлося. Сёння ў Лявона Вольскага і Паўла Аракеляна аншлаг.
«Вы ж, мабыць, не ведаеце, хто такія Саўка ды Грышка?» — Вольскі ў звыклым іранічным стылі пытаецца ў слухачоў, пераважна маладых людзей студэнцкага ўзросту, пра знаёмства з матэрыялам сённяшняга выступу. І пачынае выконваць нешта пра расейскі газ, нафту і іншыя палітычныя штучкі, якімі апошнія два гады ён частаваў сваіх слухачоў на Радыё Свабода ў межах праекту «Саўка ды Грышка». Сёння Вольскі прэзентуе дыск, выдадзены па матывах праекту.
Лявон Вольскі, лідэр гурта «Крамбамбуля» і адзін са стваральнікаў легендарнага N.R.M., цяпер не мае доступу да вялікіх сцэнаў у Беларусі. Усё, на што ён і многія іншыя беларускія музыкі могуць разлічваць, — вось такія камерныя канцэрты, куды прыходзіць збольшага «свая» публіка. Зрэшты, прысутныя, а сярод іх пераважна студэнты Еўрапейскага гуманітарнага ўніверсітэту ў Вільні, задаволеныя — цяпер, каб трапіць на выступы найпапулярнейшых музыкаў, зусім не трэба перціся на Радзіму: усё даступна на месцы.
«Блін, а што будзе 27-га!» — адзін са студэнтаў ЕГУ абмяркоўвае са сваёй сяброўкай іншы канцэрт, што чакае Вільню і яе беларусаў ужо праз 10 дзён. 27 кастрычніка тут на адной з самых буйных пляцовак гораду адбудзецца канцэрт забароненага на радзіме «Ляпіса Трубяцкога». Афішы «Ляпісаў» за два месяцы да канцэрту былі развешаныя па горадзе, але тое было залішнім: квіткі і так разышліся з хуткасцю, падобнай да футбольнага матчу Беларусь-Англія. Цяпер у тых беларусаў, што наважацца адправіцца на канцэрт з Менску, самае надзённае пытанне палягае ў пошуку транспарту ў Вільню і назад. Бо ўсе квіткі на аўтобусы і цягнікі да літоўскай сталіцы на бліжэйшыя да выступу гадзіны і даты ўжо раскупленыя.
Вольскі, дарэчы, паводле ягоных словаў, і сам не супраць выступіць з лідэрам «Ляпісаў» Сяргеем Міхалком. У Вільні, канешне ж. На шчасце, і нагода ёсць: у наступным годзе споўніцца 10 гадоў з выхаду кружэлкі «Крамбамбулі» «Каралі раёну».
«Але вы ведаеце, не ўсё так проста: у кагосьці запой, у некага — наадварот…» — як заўжды недагаворвае Вольскі пра магчымае святкаванне юбілею сумесным канцэртам з Міхалком і лідэрам Neuro Dubel Куллінковічам.
Студэнты ЕГУ задаволеныя: перад імі кумір дзяцінства (некаторыя з прысутных першакурснікаў нарадзіліся ў год выхаду першага альбому N.R.M. ŁaŁaŁaŁa), які лёгка высмейвае беларускія загоны, парадуе Лукашэнку і час ад часу пераходзіць на выкладчыцкі тон, распавядаючы пра «блізкага да геніяльнасці беларускага паэта» Анатоля Сыса. Але студэнты не хвалююцца, бо скончыцца ўсё адно «Трыма чарапахамі».