«Беларуская вясна» па-ўкраінску
Ужо другі год запар у Кіеў прыходзіць «Беларуская вясна» — шэраг культурна-палітычных мерапрыемстваў, якія ладзяцца моладзевай арганізацыяй «Салідарнасьць». Пачалося ўсё 22 сакавіка з лыжнага забега па асфальце і паказу стужкі «Беларускі рэзыстанс». Працягнецца «Вясна» да 12 красавіка. Пра ідэю мерапрыемства і сваё стаўленьне да Беларусі распавяла Generation.by прэсавая каардынатарка праекту Таня Вадзяніцка.
«Сёлета мы меней працуем на ўзроўні палітычным, бо не намагаемся сфармаваць нейкую кропку бачаньня ў палітыцы, якая б магла паўплываць на стасункі Беларусі і Ўкраіны глябальна. Мы працуем на грамадзкім узроўні — дапамагаем украінцам даведацца пра Беларусь. А з грамадзкага ўзроўню на палітычны пераход адбываецца вельмі натуральна, бо палітычны пункт гледжаньне рэпрэзэнтуе штосьці рэальнае — думку пэўнай колькасьці грамадзян».
Сфармаваць гэтую думку дапаможа шэраг прэзэнтацый і пэрфомансаў:
- 24 сакавіка: паказ мастацкага фільма «Акупацыя. Містэрыі»
- 29 сакавіка: вечар беларускай флэш-анімацыі
- 2–11 красавіка: выстава-інсталяцыя фотаздымкаў і беларускіх СМІ «Суседзі»
- 2 красавіка: круглы стол «СМІ Беларусі»
- 5 красавіка: канцэрт «Джамбібум» і «Нагуаль»
- 12 красавіка: кніжная выстава
- 12 красавіка: паэтычны слэм між зборнымі Беларусі і Ўкраіны
У гэтым годзе праграма шырэйшая і «Вясна» больш працяглая па часе. Таму арганізатары чакаюць, што інтарэс да акцыі ў гэтым годзе будзе вышэй. Мерапрыемствы дапамагаюць арганізоўваць беларусы, што жывуць ва Ўкраіне. Што тычыцца публікі, то шмат хто далучаецца ўжо «па хадзе». Напрыклад, у лыжным забегу ўдзельнічалі ня толькі тыя, хто ведаў загадзя, але і выпадковыя мінакі.
«Мы распавядаем украінцам пра іншую Беларусь, пра тую, якую яны ня бачаць. Мы хочам, каб адсутнасьць сваіх уласных асацыяцыяў з суседняй краінаю зьнікла, зьменшылася няведаньне. Мне падаецца, само ўсьведамленьне, што ў суседніх краінах штосьці ведаюць пра Беларусь, што ёсьць пэўная колькасьць спачуваючых людзей — гэта ўжо даволі сур’ёзная падтрымка».
Таня распавяла і пра ўласнае стаўленьне да Беларусі:
«У кожнага з нас свая гісторыя зацікаўленасьці Беларусьсю. У мяне асабіста яна зьявілася дзякуючы сябрам, што запрасілі на акцыю салідарнасьці 16-га. Не, прыгадала, тое было раней: пра „іншую Беларусь“ я даведалася, калі ўпершыню пачула ў дзіцячым лягеры „Тры чарапахі“ пад гітару».