Фотарэпартаж з Масьленіцы ў Строчыцах (2008)

Традыцыі масьленіцы існуюць стагодзьдзі. Фотаблог пра тое, як адзначаюць доўгачаканы пераход зімы ў вясну ў музэі народнай архітэктуры і побыту ў Строчыцах.

Сьвяткаваньне такіх падзей, як каляды і масьленіца, — традыцыйная справа для музэю. А ўсе сьвяты ў Строчыцах маюць агульныя асаблівасьці. Гэта і народныя калектывы, і магчымасьць адпачыць і падсілкавацца ў карчме. Гэтым разам галоўнай стравай тут былі, бясспрэчна, бліны. Другога сакавіка 2008 года тут сьвяткавалі масьленіцу, асноўным дзействам чаго стала доўгачаканае спальваньне саламянага пудзіла.

Пачатак сьвята.

Звычайны на такіх сьвятах ансамбль народнай творчасьці.

Ня самы мяккі ложак у сэктары "Цэнтральная Беларусь".

Адзін конь не адчувае сьвята: сёньня ў яго звычайны працоўны дзень.

Хаця не, здаецца, пасьля ён усьміхнуўся мне :)

Падрыхтоўка да сьвяткаваньня.

Пудзіла чакае свайго часу.

Патэнцыйныя экспанаты прывозяць у Строчыцы адусюль. Але некаторыя зь іх месяцамі чакаюць рэстаўрацыі і разьмяшчэньня ў экспазыцыі.

Царква ў сэктары "Падняпроўе".

Традыцыйны для Падняпроўя ўнутраны падворак.

Частка экспазыцыі, якая распавядае пра бортніцтва.

Танцы.

Нацыянальныя строі замянілі сукенкі.

Фігура зімы, авеяная полымем, мне чамусьці нагадвае постаць Свабоды з карціны Дэлакруа "Свабода, якая вядзе народ".

Скіданьне "Свабоды". Спальваньне пудзіла ў апошні дзень масьленіцы сымбалізуе адыход зімы.

Спальваньне пудзіла суправаджалася карагодам.

Млын у сэктары "Паазер'е". Вылучаецца незвыйнымі двайнымі махамі, якія забясьпечвалі самастойны паварот млына па напрамку ветру.

Розныя сэктары ў Строчыцах злучаюць зусім не турыстычныя гасьцінцы.