Піва на ўсе выпадкі жыцьця

Артыкул Юрася Новікава - вялікага аматара піва, ўладальніка калекцыі піўных этыкетак колькасьцю ў некалькі тысячаў, актыўнага ўдзельніка community studenty.by. Якое піва лепш абраць у зьвязку з рознымі сытуацыямі - чытайце парады знаўцы.

Сёньня нават у невялікім беларускім мястэчку ня цяжка адшукаць некалькі тузінаў піўных гатункаў. Натуральна, ў Менску выбар піва будзе яшчэ большы. На жаль, не да параўнаньня нашыя крамы з піўнымі паліцамі Беластоку, Вільні, Кіева ці нават правінцыйнага Смаленску, але задумвацца над праблемай выбару ўсё роўна прыходзіцца рэгуляр­на.

Дык якім жа півам лепш пачаставацца? Адказу дакладнага няма і быць ня можа. Кожны чалавек мае свой непаўторны густ, нехта захапляецца шчыльным карамельным смакам портэра, хтосьці любіць крышталёва чысты і празрысты смак эўралягераў, а для кагосьці піва – толькі адзін з абавязковых кампанэнтаў для кактэйлю “The Ruff”, які так папулярны ў нашых усходніх суседзяў. Ды й кожны з нас у розных выпадках аддасьць перавагу адпаведна розным гатункам. Вось пра тое, да якіх выпадкаў што можа пасаваць, мы і паразважаем. 

Калі горача

Найлепшы час для піва – цёплае лета, хто ж не пагодзіцца. Але лета – гэта часьцяком і сьпёка, ад якой хочацца схавацца ў ценю з халоднай пляшкай бурштынавага напою. Найлепш дапаможа ў ратаваньні ад гарачыні лёгкае сьветлае піва: Аліварыя «Лёгкая» і «Дзесятка», берасьцейскае «У дзесятачку» і іншыя няшчыльныя гатункі. Лічба 10, папулярная ў назвах такога піва, кажа пра адпаведную малую шчыльнасьць, зазвычай і мацунак яго невялікі. Някепска пойдуць пад сонцам і лягеры: Крыніца «Прэміюм», Аліварыя «Дата 1864», «Кварта» з Рэчыцы ці лідзкае «Тры каралі - 1», але яны крыху мацнейшыя і даражэйшыя. Чым лягчэйшым і слабейшым будзе наш выбар, тым болей асьвяжаючым будзе ягонае дзеяньне, а вось пасьля пары моцнага піва на сьпёцы можна там і заснуць.

На возеры

Вольным днём цудоўна паехаць сяброўскім гуртом за горад, на рэчку ці возера. Чыстае паветра, асьвяжаючая вада, сонца і прыемная кампанія ня толькі гарантуюць цудоўны настрой, але й вельмі станоўча ўплываюць на смак піва, таму найбольш на выбар напою для шпацыру “да вады” будзе вага.

Аптымальны выбар – «ПЭТы-паўтарашкі» са сьветлым півам. Пойдуць «Крыніца-1», «Крыніца Клясычнае», «Аліварыя Дзесятка» ці «Залатое», «Рэчыцкае Сьветлае», Лідзкія гатункі. Апошні гіт – дзьвюхлітровыя ПЭТы «Баброў». Мацаваныя гатункі і моцныя напоі – ня наш выбар, мы ж зьбіраемся адпачываць, а ня лезьці, што дурні, п’янымі да вады!

За абедам

Бывае, што піва на стале грае не загалоўную ролю як звычайна, але служыць своеасаблівым апэрэтывам, ці папросту часткай абеду. У такім выпадку варта падабраць такі гатунак, які мае свой выразны смак, але ня будзе захінаць гэтым сваім смакам іншыя стравы, а будзе іх далікатна падкрэсьліваць. Свой смак маюць гатункі Аліварыі, напрыклад да абеду добра падыйдзе «Сталічнае», няблага пойдуць рэчыцкія «Бурштынавае» ці «Арыгінальнае», дарэчы будуць і берасьцейскі «Зубар» зь лідзкім «Старым замкам».

У дождж

Часам паміж сонечнымі днямі неба зацягваюць хмары, сыплецца дождж і нас апаноўвае зусім ня летняе жаданьне цеплыні і ўтульнасьці. У такі час добрым выбарам будзе што-небудзь з цёмных гатункаў піва.

Калі наперадзе няма ніякіх сур’ёзных справаў, самы час пачаставацца чорным портэрам з саладкаватым карамельным прысмакам. Найлепш, калі гэта портэр з Рэчыцы ці Берасьця, але портэр зь Ліды ці менскай Крыніцы – таксама някепскі выбар.

Калі ж портэр здаецца занадта радыкальным, тады лепшым з цёмных гатункаў будзе рэчыцкае «Юбілейнае», можна нават назваць яго паўпортэрам. Варта таксама зьвярнуць увагу на берасьцейскае «Цёмнае», лідзкае «Аксамітавае», менскія «Крыніца Старажытнае» і «Аліварыя Траецкае». А вось рэчыцкае і менскакрынічнае «Цёмнае» лепей пакінуць у краме – смак, на жаль, слабаваты.

За столікам

Піва, якое прадаецца на вуліцы, часьцей за ўсё разьліваецца з адмысловых металічных бачонкаў-кегаў, а гэта значыць, што яно будзе сьвежае і халоднае. Лепшыя беларускія гатункі прадаюцца толькі ў куфлях, і гэта яшчэ адзін важкі аргумэнт на карысьць вулічных бараў-кавярняў.

За самым смачным півам Беларусі лепш выправіцца да менскага “Ракаўскага бровару”, лепшае зь лепшых – цёмнае «Старавіленскае» піва, але ўсе іншыя тамтэйшыя гатункі таксама нефільтраваныя і вартыя таго, каб імі пачаставацца. На жаль, гэтае піва абсалютова не вытрымлівае перавозкі, таму набыўшы піва “Ракаўскага бровару” ў іншым месцы, мы рызыкуем расчаравацца (а каштуе яно няслаба).

За лідэрам імкнуцца «Бівэр» і «Пятровіч», таксама нефільтраванае жывое піва, таньнейшае і ня так далікатнае да транспартыроўкі, адназначна добры выбар, асабліва Бівер. Ды й звычайныя гатункі Крыніцы, Аліварыі ды іншых бровараў налітыя ў куфаль з кега, парадуюць цудоўным смакам, зазвычай значна лепшым, чым у шкляной, а тым болей плястыкавай пляшцы. Смачна піці! Толькі трэба не забыцца напачатку расшукаць шлях да бліжэйшай прыбіральні, мы ж у Эўропе жывем, а ня ў сьметніку. 

Для гурманаў

Часам звычайнае клясычнае піва крыху надакучвае і перастае нас задавальняць, і тады на дапамогу прыходзяць іншыя варыянты, напрыклад піва пшанічнае. З нашых вытворцаў варыць пшанічнае піва толькі “Ракаўскі бровар”, але на паліцах крамаў можна знайсьці колькі замежных “Вайсбіраў”.

Варта пачаставацца ўкраінскім гатункам “Чэрнігівськэ білэ”, прадаецца ён паўсюдна, і ў пляшках і ў літровых ПЭТах. Пшанічнае піва “Балтіка-8” – лепшае з таго, што прапаноўвае гэты пецярбургскі бровар, калі ўжо купляць “Балтіка”, дык тады ўжо пшанічнае. Таксама вельмі добрым, можа й найлепшым выбарам, будзе нямецкае пшанічнае піва “Францісканэр”, вось толькі каштуе яно неміласэрна...

Калі ж грошы – не праблема, варта набыць і парачку пляшак знакамітага ірляндзкага “Гінэса” – самага вядомага піва ў сьвеце. Каштуе таксама вельмі шмат, але калі кішэнны бюджет дазваляе, то прынамсі аднойчы пачаставацца гэтым півам кожнаму, хто лічыць сябе гурманам ад піва, трэба абавязкова.

На вялікай гулянцы

Здадзеная сэсія, наладжваецца з той нагоды вялікая гулянка, піць гарэлку ня хочацца, але й заставацца цьвярозым таксама? Запытайцеся любога сіняка – мацаванае піва вырашыць гэтую праблему! Піва з немудрагелістай назвай «Моцнае» вараць і ў Менску (Аліварыя з Крыніцай), і ў Лідзе, і ў Бабруйску. Усе гэтыя гатункі (апрэч лідзкага) сапраўды зьмяшчаюць у сабе шмат алькаголю, на смак вінны ці сьпіртавы прысмак таксама добра чутны. Гэта ня выбар сапраўднага аматара піва. Ці ёсьць альтэрнатыва?

Ёсьць –  крыху не так моцныя, але значна смачнейшыя гатункі! Ліда прапануе «Моцнае» (моцна адрознае ад іншых аднайменных гатункаў), Берасьце – «Зубар» і «Дуплет», Крыніца – «Александрыю». Але найлепшы выбар – лідзкая «Наша марка», даволі моцнае і надзвычай смачнае піва! 

Без градусаў

А калі сэсія яшчэ віруе, кожная гадзіна прысьвячаецца падрыхтоўцы да чарговага іспыту, а пачаставацца півам так моцна хочацца? Першае безалькагалёвае піва ў Беларусі зрабілі ў Воршы, пасьля падцягнуліся Аліварыя і Ліда, нямала і замежных безалькагалёвых гатункаў прадаецца ў крамах.

На смак усе яны саладкаватыя, пазбаўленныя гаркаватага хмялёвага прысмаку і лёгкай сьпіртовай ноткі. Півам назваць іх цяжка, хутчэй гэта соладавыя напоі. Аптымальный выбар – набыць звычайнага квасу, толькі не хімічнага, у пляшках, а разьліўнога. Смачна і танна, нездарма квас – бліжэйшы сваяк піва сярод напояў!

Па-за разглядам засталіся шмат якія іншыя выпадкі і гатункі, нельга адным караценькім артыкулам агарнуць так вялікую тэму, але, як здарыцца нагода, працягнем нашаю размову. Халоднага піва!