Пратэстуючыя студэнты ў Вене занялі кабінэт рэктара

Некалькі сотняў абураных студэнтаў у Вене занялі кабінэт рэктара. Адміністрацыя Венскага ўнівэрсытэта спрабуе абмежаваць уплыў студэнтаў на адукацыйны працэс. Унівэрсытэцкі сэнат – вышэйшы заканадаўчы ворган унівэрсытэта – заплянаваў зачыненае паседжаньне без удзелу прадстаўнікоў ад студэнтаў. На гэтым паседжаньні мусіць быць прыняты новы арганізацыйны плян, прапанаваны рэктарам, паводле якога прадугледжваецца выключэньне студэнтаў з унівэрсытэцкага самакіраваньня. Яшчэ ўвечары ў чацьвер амаль 300 студэнтаў заставаліся ў кабінэце рэктара і Сэнацкай залі. Паседжаньне Унівэрсырсытэцкага сэнату адбываецца ў іншым памяшканьні Венскага ўнівэрсытэта. Рэктар унівэрсытэта Гэорг Вінклер зявіў, што “ён не скарыцца перад гвалтам, учыненым студэнтамі”.

Відавочна, што студэнты не пакінуць памяшканьне да глыбокай ночы.

У Беларусі ж студэнцкае самакіраваньне знаходзіцца ў зародкавай стадыі, але ўжо з абмежаванымі магчымасьцямі. У беларускім студэнцкім заканадаўстве не прапісаны мэханізм стварэньня й функцыянаваньня самакіраваньня. Прадугледжваецца толькі магчымасьць уплыву студэнтаў на навучальны працэс праз самакіраваньне. Дадзены прабел дазваляе беларускім студэнтам самім распрацоўваць статут самакіраваньня й зацьвярджаць яго ва ўнівэрсытэце. Гэтая магчымасьць атрымала шырокую папулярнасьць сярод беларускіх студэнтаў у 2000-2002 годзе.

На жаль, адміністрацыя ВНУ, як і ў цэлым беларускія ўлады, сьмяротна баіцца студэнцкай актыўнасьці і тым больш баіцца дзяліцца ўладаю са студэнтамі. Таму актыўныя “самакіраванцы” пасьлядоўна прыціскаюцца адміністрацыямі нашых ВНУ.

Апошнім часам таксама стала папулярнай зьявай наступная сыстэма: адміністрацыя ВНУ стварае сама студэнцкае самакіраваньне, прапісвае статут, дзе, безумоўна, усе вызначальныя функцыі атрымлівае сама, а не студэнты. Апошнія маюць магчымасьць хіба час ад часу правесьці культурніцкае мэрапрыемства, зацьвердзіўшы паперэдне сцэнар у дэканаце, ці выдаць газэтку з цэнзураю ад дэкана ці яго намесьніка.

Калі ўявіць беларускі варыянт венскіх падзеяў, то ў нас мусіць быць ня некалькі сотняў, а некалькі дзесяткаў тысячаў абураных студэнтаў, бо праблема са студэнцкім самакіраваньнем у Беларусі мае рэспубліканскія маштабы.

Воля Кузьміч

P.S. Яшчэ фота з падзеяў у Вене (с) ар

паседжаньне сэнату