«Серебряная свадьба» ў «Night Star»
У нядзелю ў сталічным клюбе «Night Star» прайшоў канцэрт гурта «Серебряная свадьба». Гледачы ў чарговы раз прынялі вялізарную дозу гарадзкога шансону і неверагоднага пазытыву ад «СС», пагулялі ў балёнікі, запускалі самалёцікі, засьпявалі «Je ne regrette rien» Эдыт Піаф, шукалі падаруначкі ад Бені, цалаваліся з Эмануілам Кантам, частаваліся апельсінавымі коркамі, захапляліся кранальным стрыптызам і слухалі, слухалі, слухалі…
Беня – жанчына-сьвята. Шчырая, таленавітая, багемная. Безьліч эмоцыяў, томная загадкавасьць – актрыса.
Музыканты разумеюць адзін аднаго бяз словаў. У банджо Зьмітра і баяна Ягора даўнія сяброўскія адносіны.
Доўга спрабавалі зразумець, што ж такое навісае над нашымі галовамі. Сышліся на думцы, што Паветраны Шар.
Нязьменная атрыбутыка “Серебряной свадьбы” – гармонька, валізы, бутэлечкі з чымсьці загадкавым.
На пачатку мінулага стагодзьдзя Беня лёгка б магла быць гаспадыняй багемнага салёну – ёй прысьвячалі б свае лепшыя вершы паэты-авангардысты. “ У нас ёсьць надрыў, характэрны Срэбнаму веку, і радасьць, характэрная вясельлю,” – адзначыла неяк Бенечка.
Падчас выкананьня песьні “Обидел” перад сцэнаю два мужчыны заклапочана пачалі чытаць газэту – такім флэш-мобам яны дэманстравалі сваю абыякавасьць да лёсу гераіні.
А справа ад сцэны можна было назіраць за тым, як маленькая прыгожая дзяўчынка ў какетлівым капялюшыку засяроджана дзьме мыльныя бурбалкі. Гэта Ўльяна, дачка Бені.
А вось на гарбатку некаторым пашанцавала – тым, хто знайшоў падаруначак ад СС. Галоўнае – на пакеціку быў напісаны мэйл Бені.
Беня цудоўна грае на гармоні.
А таксама таньчыць на крэсьле і па чарзе губляе дэталі свайго інтымнага гардэроба – чырвонага станіка (ён адпраўляецца на бубны да Арцёма) і знакамітых чырвоных майткаў у белы гарошак.
Кветкі для сьпявачкі