Міжнародны студэнцкі летнік у Румыніі: Беларусь вучыцца быць актыўнай

Артыкул-уражаньне, які даслала нам Алёна Мельнікава, пра свой удзел у міжнародным студэнцкім летніку ў Румыніі.

У Румыніі ў горадзе Тыргу-Жыу з 1-га па 7-ае жніўня адбыўся міжнародны студэнцкі фэстываль “Студэнцкі летнік”. Атрыбут “фэстываль”, дадзены мерапрыемству арганізатарамі, відавочна, з прычыны высокіх амбіцый, быў зьлёгку лішнім, таму што ў такой жа ступені і завысіў чаканьні удзельнікаў. Хаця вельмі хутка моладзь забыла пра гэты недагляд і цалкам аддалася удзелу ў фактычна арганізаванай праграме. Студэнцкі летнік адбыўся дзякуючы мясцовай арганізацыі «Ліга студэнтаў» пры унівэрсытэце імя Канстанціна Бранкушы. Інтэрнацыянальны характар фэстывалю надаў удзел студэнтаў зь Беларусі, Македоніі, Польшчы, Румыніі, Турцыі, Украіны.

Праграма фэстывалю прадугледжвала традыцыйныя для праектаў моладзевага абмену мерапрыемствы: адукацыйныя сэмінары, гульні, дэбаты, экскурсіі ў ганарлівасьці, народжаныя мясцовай прыродай і грамадзтвам, вечары нацыянальнай культуры, шоў, ініцыіраваныя самімі студэнтамі.

Прыемна было адчуць, што мэты, якія дэкляраваліся арганізатарамі, і, якія мелі удзельнікі, і, фактычна дасягнутыя ў канцы разам праведзеных вакацыяў, самым найлепшым чынам супалі. Каталізацыя сяброўства і разуменьня між студэнтамі такіх далёкіх і розных краін, садзеяньне разьвіцьцю арганізатарскіх і лідэрскіх здольнасьцей і, зразумела, сумеснае баўленьне часу.

За такімі простымі мэтамі, тым не менш, належыць убачыць больш фундамэнтальныя дасягненьні. У першую чаргу, гэта цьвёрдае жаданьне удзельнікаў да супрацоўніцтва між краінамі. А менавіта студэнты паказалі заўзятае імкненьне да прадстаўленых імі арганізацый ў будучыне. Няхай гэта супрацоўніцтва і сяброўства закрануць толькі дзесятак студэнтаў і пару арганізацый. Але як фармуюцца добразычлівыя адносіны між краінамі? Не толькі праз пагадненьні, якія застаюцца на трыбунах і ў архівах, а перш за усё, праз сумесныя дзеяньні рэальных людзей.

У дадатак, ня глядзячы на наша імкненьне да “аб’ектыўнай” ацэнкі сытуацыі ў той ці іншай краіне ў большасьці сваёй з СМІ, погляды усё роўна складваюцца праз асабістыя уражаньні зносін з прадстаўнікамі дзяржаў. І ў цяперашнім выпадку можна з упэўненасьцю сьцьвярджаць, што ўсялякая нэгатыўная інфармацыя пра тую ці іншую краіну была скарэктаваная на «+». Можна не сумнявацца, што беларускія студэнты-удзельнікі таксама здолелі паправіць уражаньне пра нашу краіну ў лепшы бок.

Знамянальна, што моладзь іншых краін вельмі грунтоўна валодае інфармацыяй пра грамадзкае жыцьцё ў Беларусі. Таму што многія праяўлялі сур’ёзную зацікаўленасьць мажлівым супрацоўніцтвам з моладзевымі арганізацыямі Беларусі і моладзевымі абменамі, што праводзяцца ў нашай краіне. Хаця тут яны атрымалі яшчэ адну порцыю інфармацыі пра грамадзкае жыцьцё ў Беларусі, у тым ліку і на моладзевым узроўні. Вядома, што трэці сэктар у Беларусі перажывае рэцэсіўны пэрыяд у выніку гістарычных абставін, якія склаліся ў апошні час. Напрыклад, сайт беларускага прадстаўніцтва міжнароднай араганізацыі YMCA (Young Men's Christian Association) не абнаўляўся з мінулага лета. Разам з тым, па словах адной з удзельніц і сябра YMCA, ён актыўна функцыянуе на Украіне. Аналягічны лёс і ў сайта беларускага прадстаўніцтва міжнароднай арганізацыі Эўрапейскага моладзевага парлямэнту (European Youth Parliament), нацыянальныя прадстаўніцтвы якога вельмі аддана прадстаўлялі яго сябры з Македоніі і Украіны. (Мабыць, многія знаёмы з гісторыяй брытанскага прафэсара, які «неасьцярожна» сябраваў з гэтай арганізацыяй у Беларусі, пасьля чаго быў вымушаны пакінуць нашу краіну).

Усё ж прыгнечанасьць карціны ратуе актыўнае удзелу самой Беларусі ў якасьці госьця ў праектах іншых дзяржаў. Дзякуючы гэтаму хочацца спадзявацца, што беларускія удзельнікі будуць інтэнсіўна экспартаваць ідэі моладзевай актыўнасьці і укараняць іх у складаную беларускую рэальнасьць.

І няхай нават з каламутнага шкла прадымленых некандыцыяніруемых румынскіх цягнікоў адкрываліся гектары занядбаных пустэчаў, якія толькі час ад часу міла зьмяняліся плянтацыямі вясёлых сланечнікаў і сарамліва схіліўшайся кукурузы, гэтая краіна яшчэ доўга будзе асацыявацца ў удзельнікаў з крыніцай працьвітаньня “правай” справы.