«Студэнцкае этнаграфічнае таварыства» запрашае на майстар-клас з серыі «Час уцяпляцца!»

Як зарабіць і знайсці сябе ў цацках ды падарунках з добрым беларускім характарам. Пачаўшы з наразання татавых часопісаў, яна марыла быць дызайнерам, адвучылася ў Акадэміі мастацтваў, адпрацавала размеркаванне, але знайшла сябе ў сабе. Воля Зарэцкая, вядомая як Ружа, стварае «падарункі з беларускай душой». Generation.by пачынае новую серыю «Самаробкі» пра цікавых людзей, якія робяць рукамі яскравыя творы з беларускім акцэнтам і тым жывуць.

Васіль Рубцоў, заснавальнік Ракаўскай творчай майстэрні «Іслач» аднаўляе шклярныя традыцыі Радзівілаў, чыя Налібоцкая шклярня была вядомай на ўсю Рэч Паспалітую. Generation.bY завітаў да адзіных у Беларусі майстроў, якія вырабляюць шкляны і крышталёвы хэндмэйд. 

У немцаў ёсьць выраз: «Любы аўтамабіль калі-небудзь стане Опелем». Але мы на «асобы» пераходзіць ня будзем, а падкрэсьлім з гэтага выраза хіба тое, што любая рэч калі-небудзь губляе свой першапачатковы глянец. Тое самае рана ці позна адбывалася і з нашымі мабільнымі тэлефонамі. Якім бы прыгожым ён ня быў, фарба сьцярэцца, корпус пакрыецца мноствам драпінаў і сколаў ад нечаканых падзеньняў.

Што рабіць? Большасьць, кіруючыся прымітыўнымі інстынктамі грамадзтва спажываньня, купляе новы. Ёсьць невялікая частка людзей, якія пакладуць тэлефон на паліцу. Пры гэтым адныя робяць гэта са словамі «я ж купіў (-ла) яго за 400 даляраў! Я ня буду прадаваць яго за 70!», не разумеючы каштоўнасьці ня толькі матэрыяльных рэчаў. А іншыя зробяць тое ж, але толькі для таго, каб ужо праз 3–5 гадоў іх тэлефон стаў сапраўднай легендай мабільнай індустрыі. Тры шляхі, але ёсьць і чацьвёрты, пра які ў нас узгадваюць рэдка — мобінг.